Tijdens de voorbereidingen van ons programma On Track horen we nogal wat van jongeren. Opmerkingen en perspectieven die door volwassenen naar hen geuit worden als ze het even niet weten. Meestal met goede bedoelingen, uit liefde en ter stimulans.

En toch dacht ik na onze inloopavond voor jongeren gisteravond ineens aan mijn eerste rapport van de basisschool. Klas 1, dat is nu groep 3. Ik deed het best goed op school. Er stonden allemaal voldoendes op mijn lijst. Goed bestond toen nog niet. Althans niet op onze school. Naast mijn lijstje stond ‘Als ze geen zin heeft kan ze erg dwars zijn’.
Ik weet nog dat het me raakte toen ik dat schoolrapport later nog eens onder ogen kreeg. Wat had ik niet goed gedaan? Ik herinnerde mezelf als lief, behulpzaam, onbevangen en ‘in’ voor avontuur. Een dromer ook; die reisjes maakte naar andere werelden als de juf of meester lang aan het praten was. Heerlijk ging ik van het ene plaatje naar het andere. Daar kun je druk mee zijn. Dus een lesuur vloog voorbij. Soms schrok ik wel als het ineens stil was en dan moest ik vaak mijn klasgenootjes (we waren met z’n 6-en) vragen wat we moesten doen. Maar het kwam altijd goed met mijn werkjes.
Vandaag bladerde ik door het rapportenboekje en eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik op het onderdeel ‘belangstelling’ de hele schoolperiode ‘zwak’ of ‘matig’ heb gescoord. Maar nu denk ik ‘over wie zegt dat wat eigenlijk?’