Berichten

“Ik was verrast over mijn talent”
Daniëlle van der Zee – Deltion College

/in /door

Daniëlle van der Zee – Fledderus van Deltion College over Xperiment

Ik kende Rini en ze benaderde me voor deelname aan het Xperiment. Een collega van mij had het traject ook gevolgd en was er enthousiast over. Het was niet zo dat ik in mijn werk specifiek ergens tegenaan liep. Wel zag ik het als een verrijking om meer over mezelf en mijn omgang met anderen te weten te komen. Ik was benieuwd, wat is mijn Talent? Ik kon daar geen antwoord op geven.

Talent en tegenkracht

Mijn Talent is Sfeermaker. Ik leg graag verbindingen tussen mensen door sfeer te maken. Dat doe ik door mensen op hun gemak te stellen, vertrouwen te geven, interesse te tonen, mensen echt te zien. Als ik terugkijk zie ik dat ik mijn talent altijd al heb ingezet in mijn leven. Eerder deed ik dit onbewust. Nu ben ik me er meer en meer van bewust. 

Mijn tegenkracht, mijn draak, is perfectionisme. Gedurende het traject heb ik geleerd om dat wat meer los te laten. Het feit dat ik tijdens het traject in verwachting was, en vlak na de oogst moeder ben geworden heeft daarbij ook geholpen.

Het was best even spannend om in een groep te werken. Maar vanaf de start merk je dat je allemaal in hetzelfde schuitje zit. We willen allemaal graag leren van en met elkaar. Het mooie is dat je iets kunt betekenen voor elkaar. Dat je elkaar kunt spiegelen, juist omdat je elkaar niet goed kent en daardoor minder bevooroordeeld bent.

Tijd om echt stil te staan

Wat ik heel waardevol vind aan het traject is dat je de tijd krijgt om echt stil te staan. Normaal ga je maar door, en word je geleefd door de waan van de dag. In het traject is er rust en tijd voor vragen als: “Wat vind ik nu echt belangrijk in mijn leven? Waar verlang ik naar?, Wat houdt me tegen? Wat is mijn Talent? Dat is heel waardevol. Ik bedenk me nu tijdens het interview ook dat ik zelf ook weer vaker -bijvoorbeeld in het Engelse Werk- stil zou willen staan. Maar het helpt natuurlijk niet dat ik nu net moeder ben, haha. 

Mijn Talent bewust inzetten

Ik herkende in eerste instantie mijn eigen Talent niet. Je eigen Talent is zo gewoon voor jezelf. Maar gedurende het traject merkte ik hoezeer het klopt! Het was een echte eye-opener voor mij. Ik realiseerde me dat ik als kind al bezig was met sfeer creëren. Als kleuter wilde ik de klas al gezellig maken met gordijnen en kaarsjes, en met de kinderen samen iets leuks doen. Thuis ontvang ik al een lange tijd mensen die het moeilijk hebben en eten we samen. Op mijn werk bij Deltion College draag ik bewust bij aan de sfeer in mijn team. In het Xperiment ging mijn project over het maken van verbinding tussen onderwijzend en ondersteunend personeel. Ik organiseer ontmoetingen tussen hen, zodat er meer contact ontstaat en we er over en weer achter komen dat we elkaar nodig hebben. 

Meer ontspanning en genieten

Voor mijzelf ontdekte ik dat ik verlangde naar meer ontspanning en genieten. Ik voel me heel snel verantwoordelijk voor anderen. Daardoor was ik alleen maar druk druk druk. Door bewust los te laten om me verantwoordelijkheid te voelen voor anderen, kan ik beter mijn grenzen voelen en aangeven. Nu geef ik mezelf de ruimte om ook rust te nemen en kan ik meer genieten. 

Ik zou het zeker aanraden om Xperiment te doen. Het is lastig uit te leggen wat er gebeurt tijdens het traject. Je moet het gewoon laten gebeuren. Maar als je meer inzicht krijgt in jezelf is dat een enorme verrijking. 

Waarom zijn de bananen krom?

/in , /door

Een kinderlijke vraag. Een vraag waar ik altijd van moet glimlachen.
Je kent vast het eindeloze ‘waarom-men’ van kinderen om je heen. Misschien herinner je jezelf nog toen je als kind in de waaromfase zat. Misschien herinner je de frustratie nog als je geen bevredigend antwoord kreeg…
‘Waarom’ dwingt de ander om na te denken en om uit te leggen. Misschien word je er gek van als een kind alsmaar vraagt ‘waarom’? Soms is het immers fijn dat hij of zij gewoon doet wat gevraagd wordt. Soms heb je er even geen zin in om antwoord te geven op die vraag. En toch. Hoe rechtvaardig is het om nieuwsgierigheid – het echt willen weten – de kop in te drukken en de ander te dwingen om te volgen?

Hoe kan het dat we als volwassenen zo gemakkelijk dóen zonder ons af te vragen ‘waarom?’.
Omdat het moet? Omdat het gevraagd is?
Zeg nou eerlijk hoe vaak stel jij jezelf de waaromvraag?
Waarom doe je de dingen die je doet? Waarom kom je je bed uit? Waarom blijf je in een situatie zitten die je helemaal niet fijn vindt?
Waarom?

‘Waarom?’ is misschien wel de mooiste en belangrijkste vraag die je kunt stellen. Aan jezelf, aan je geliefden, aan je team, aan je leidinggevende, aan je organisatie. Het is een oprechte, en daarmee een liefdevolle, vraag die een ander aan jou kan stellen.
Waarom geeft richting.
Altijd.

Een organisatie die helder heeft waarom zij bestaat trekt de mensen en de klanten aan die bij haar horen. Een team dat staat voor een specifieke uitdaging heeft meer aan een antwoord op ‘waarom’ dan aan een instructie wat ze moeten doen en hóe. ‘Waarom’ geeft ze informatie wat het doel is van de uitdaging. Hoe ze het uit gaan voeren en wat ze daarbij expliciet gaan doen, of niet, dat kunnen ze allereerst zelf wel invullen. Als ze zich met hart en ziel hebben verbonden aan de organisatie dan doen ze de dingen die goed zijn, op een manier die goed is. Een krachtig team vaart wel op basis van vertrouwen en het benutten van het aanwezige talent. Waar ze uit moeten komen, dus wat het doel of de bestemming van de reis is, dat is van belang. Aankomen in een verkeerde haven is immers niet wat een leider, in dit geval de kapitein, voor ogen heeft. En toch gebeurt het. Teams die in de verkeerde haven terecht komen of die dwalen op open zee. Mensen die op de verkeerde boot zijn gestapt. Organisaties die alsmaar van koers veranderen omdat de bestemming niet (meer) helder is.

Als jij jezelf afvraagt waarom je doet wat je doet weet jij of je op koers ligt, of niet.
Waarom zou je niet wat vaker stil staan bij waarom? Ik geloof oprecht dat het helpt in het nemen van beslissingen. Of ze nou groot of klein zijn. Ik geloof ook echt dat je meer tijd en ruimte zult ervaren als je jezelf antwoord geeft op ‘waarom?’.
Waarom zou je dingen doen die voor jou of je omgeving geen toegevoegde waarde hebben? Waarom steek je tijd in mensen of in werkzaamheden die je meer energie kosten dan energie geven? Waarom kies je voor angst voor het onbekende in plaats van voor liefde voor avontuur? Waarom?

Ik wens je veel ‘waarom-men’ toe. Bevraag jezelf en de ander totdat je een helder antwoord hebt. Dan hoef je niet meer te dwalen, dan stap je op de juiste boot. Dan kun je na je reis zeggen ‘het was weer een mooi avontuur, bestemming bereikt!’.