‘En nu graag in normale taal’

De afgelopen tijd heb ik veel gelezen. Over van alles. Vanuit nieuwsgierigheid en om wijzer te worden wat er speelt. Publicaties over de chaos in de wereld, de zorgen over onze planeet, klimaatverandering, conflicten, opstanden enzovoort. Er is veel om zorgen over te hebben en er is hoop dat het beter kan gaan als we er allemaal aan meewerken. Langzaamaan komt er bij een grotere groep meer bewustwording dat wij zwaar aan de beurt zijn om ingrijpend te veranderen. Maar een deel van de mensen lijkt het niet te willen horen lees ik in berichten. Die gaan maar gewoon door met de leefstijl die ze gewend waren. Enerzijds is dat er ook, het is erg ongemakkelijk en helemaal niet leuk om dingen los te moeten laten. Maar, en ja daar komt de maar. Zou het kunnen zijn dat de boodschappen niet gehoord kúnnen worden? Dat de manier waarop de boodschappen verkondigd worden niet goed aansluiten? Of dat ze zo ingewikkeld zijn dat mensen er niet eens aan beginnen om iets te lezen? Hoe wil je mensen meenemen in je verhaal als je taalgebruik zo ingewikkeld is dat er een woordenboek aan te pas moet komen? Heel veel mensen hebben daar helemaal geen zin in. Of ze kunnen het niet. Mijn zoon zei vaak ‘En nu graag in normale taal’ als ik enthousiast, vol vuur een betoog aan het houden was. En hij had, en heeft, gelijk. Waarom moeilijke woorden gebruiken als het ook in eenvoud kan? Einstein zei al ‘je begrijpt iets niet volledig tot je het kunt uitleggen aan oma’.

Hoe neem je mensen mee? ‘Oma moet het begrijpen’. En met oma in gedachten is het meteen een stuk makkelijker om taal en teksten aan te passen. En hoe fijn is het dat daarmee zoveel anderen ook je verhaal kúnnen horen. Dat iedereen mee kán doen. De boodschap van je verhaal begint bij eenvoudige taal.

Laat je vooral niet tegenhouden om bij vakgenoten en bij mensen in je eigen bubbel al die ingewikkelde woorden te gebruiken. Maar alsjeblieft wil je je best doen om in normale taal je verhaal te doen als het de bedoeling is dat iedereen je boodschap gaat horen? En maak het leuk. Met film(pjes), foto’s, quotes. Dat maakt de inhoud niet anders, maar grotere kans dat het dan ook door heel veel jongeren opgepikt gaat worden.